کلامی از بزرگان

متاسفانه بیش از یک سال واندی از ورود و گسترش کرونا به کشور ما و به چالش کشیدن آموزش در سطح مدارس و دانشگاهها می گذرد .به نظر می رسد همچنان تمامی متولیان آموزش و پرورش سردرگم هستند و توان چاره اندیشی برای بهبود وضع آموزش ندارند.چرا؟اکثر معلمان بر این باورند که آموزش الکترونیکی و فضای مجازی و حتی تلویزیون  نتوانسته و نمی تواند جای آموزش حضوری را بگیرد!به نظر می رسد نبود زیر ساخت های فناوری،ضعف شبکه ملی و اینترنتی نه تنها نتوانسته کمکی به معلمان داشته باشد بلکه معلمان را سردر گم و بلاتکلیف نموده ، چون اکثر دانش آموزان (مخصوصاً در مناطق محروم) از امکانات شبکه،تجهیزات فنی و پشتیبانی مالی مناسبی برخوردار نیستند .علی رغم برنامه های آموزش وپرورش برای فراگیر نمودن آموزش و انجام وظیفه اصلی خویش ، نقش خانواده بسیار حائز اهمیت و مهم می باشد.نداشتن توان علمی وتخصصی خانواده ها، مشکلات اجتماعی،اقتصادی  ، مالی و هزاران دغدغه زندگی، فرصت همکاری و نظارتی را از خانواده سلب و این وزنه اصلی که می توانست کمک کننده و تا حدودی ترمیم کننده آموزش باشد را نا کارآمد نموده است.در نظر داشته باشیم این وضعیت مناطق شهری می باشد ، وضغیت مناطق روستایی وعشایری به مراتب بدتر و وخیم تر خواهد بود.آموزش و پرورش با تعطیلی اسفند 98 تا مهر 99  حداقل نُه ماه فرصت داشت تا برنامه ای برای سال تحصیلی 1400-1399 داشته باشد ، اما متاسفانه همه چیز به قضا وقدر سپرده شد تا خوشیبن باشیم که مهر 99  کرونا ریشه کن گردد، اما نشد.حال برای مهر 1400چه اندیشه ای وزارتخانه دارد؟ خدا می داند!نکته دیگر اینکه خیلی از اولیا با درک مشکل به مدارس مراجعه و اصرار به ترک تحصیل دانش آموزانشان دارند ، آیا آموزش و پرورش نمی ت, ...ادامه مطلب